 |  |  |  |  |  | عربية |
ΙΤΑΛΙA
Τουλάχιστον 51 έτομα πέθαναν προσπαθώντας να περάσουν τα στενά της Σικελίας τον Οκτώβριο. Τα σώματά τους ξεβράστηκαν στις ακτές της Τυνησίας, δύο πτώματα βρέθηκαν στα ανοικτά της θάλασσας και 46 πνίγηκαν στις Συρακούσες της Σικελίας και στην Καλαβρία, κοντά στη Ροτσέλα Ιόνικα σε δύο ναυάγια της 28ης Οκτωβρίου. Στις Συρακούσες μία λέμβος που μετέφερε ομάδα επιβατών από πλοίο ανατράπηκε στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Στη Ροτσέλα ένα παλιό ψαροκάικο έσπασε περίπου εκατό μέτρα από την ακτή. Τα θύματα είχαν ξεκινήσει από την Αίγυπτο με προορισμό την Ευρώπη από έναν νέο θαλάσσιο δρόμο.
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Ένας νέος θαλάσσιος δρόμος από την Αίγυπτο προς την Καλαβρία διανοίχθηκε στη Μεσόγειο μετά τη συμφωνία επαναπροώθησης που υπογράφτηκε μεταξύ Αιγύπτου και Ιταλίας στις 10 Ιανουαρίου του 2007 για τον επαναπατρισμό Αιγυπτίων που είχαν πρόσφατα συλληφθεί στις ιταλικές ακτές της Λαμπεντούσα. Οι μετανάστες από την Αίγυπτο μεταφέρονται από την Ιταλία πρώτα σε πλοία και κατόπιν σε μικρότερα σκάφη που τους αφήνουν κατευθείαν στις ακτές ώστε να αποφεύγονται οι περιπολίες και οι “επαναφορές”. Στους πρώτους μήνες του 2007, 1500 πρόσφυγες έφτασαν στην Καλαβρία, κυρίως Κούρδοι και Ιρακινοί, που έφυγαν μέσω Τουρκίας, ή Αιγύπτιοι και Παλαιστίνιοι, που έφυγαν μέσω Αιγύπτου. Η Λιβύη συνεχίζει να είναι το σημείο αναχώρησης των περισσότερων.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
“Σταματήστε τη διαρροή από τη Λιβύη για να σταματήσουμε το 90% των παράνομων μεταναστών”, είπε ο Ιταλός επίτροπος της ΕΕ Franco Frattini στην ιταλική εφημερίδα Avvenire και πρόσθεσε: “Έχουμε ξεκινήσει συνομιλίες με την Τρίπολη”. Ο στόχος είναι απλός: Να ανακόπτονται τα πλοία στα λιβυκά νερά, να επιστρέφουν στην Αφρική και να παρέχεται διευκόλυνση στη Λιβύη ώστε οι μετανάστες να επαναπατρίζονται. Φυσικά ο Φρατίνι δεν ξόδεψε καθόλου σάλιο για να αναφέρει τις συνθήκες κράτησης στη Λιβύη και να αναρωτηθεί τι έγινε με τους μετανάστες που απελάθηκαν και εγκαταλείφθηκαν στην έρημο στα νότια σύνορα ή με τους πρόσφυγες που επαναπατρίστηκαν στην ίδια χώρα από την οποία είχαν προσπαθήσει να διαφύγουν. Η Fortress Europe δημοσίευσε πρόσφατα μια σκληρή αναφορά για τη Λιβύη με βάση στοιχεία που παρείχαν 83 μάρτυρες βασανιστηρίων, βιασμών και δολοφονιών από λίβυους αστυνομικούς στα περισσότερα από είκοσι κέντρα κράτησης στη χώρα, όπου κρατούνται κάθε χρόνο60.000 άνθρωποι. Έχουν γίνει τρεις επερωτήσεις στη Βουλή για τη συνεργασία ΕΕ και Λιβύης, δύο στο Στρασβούργο προς την Κομισιόν και μία στη Ρώμη προς την ιταλική κυβέρνηση. Εντωμεταξύ η Fortress Europe, το Radio Parole και η Agenzia Habeshia κατάφεραν να πάρουν συνεντεύξεις από 500 πρόσφυγες και μετανάστες που κρατούνταν σε κέντρο κράτησης στη Ζαγουίγια της Λιβύης. “Έχουμε μήνες να δούμε το φως του ηλίου…Μας τραβήξαν έξω, μας ξεγύμνωσαν και μας άρχισαν να μας χτυπούν”.ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ
H ευρωπαϊκή Frontex δημοσίευσε μία μυστική αναφορά για τη Λιβύη. Σύμφωνα με αυτό το έγγραφο, το 2006 στη Λιβύη συνελήφθησαν και απελάθηκαν 53.842 μετανάστες. Πάνω από 60.000 μετανάστες και πρόσφυγες κρατούνταν σε λιβυκές φυλακές τον Μάιο του 2007. Αν προσθέσουμε αυτά τα στοιχεία και τα νούμερα που παρέχει η αναφορά του Human Rights Watch για το 2006, τουλάχιστον 200.000 μετανάστες έχουν απελαθεί από τη Λιβύη μεταξύ 2003 και 2006. Η αναφορά περιέχει επίσης επιστολή που απηύθυνε η Frontex προς τις αρχές της Λιβύης στις 25 Μαίου 2007, ζητώντας από την Τρίπολη να συνεργαστεί με τα τάγματα περιπολίας εναντίον των μεταναστών στα Στενά της Σικελίας.ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΙΙΙ
Οι ευρωπαίκές περιπολίες ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΙΙ ολοκληρώθηκαν στις 14 Οκτωβρίου 2007, o επίτροπος Φρατίνι ωστόσο διαβεβαίωσε ότι οι επιχειρήσεις αυτές θα αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα από την επόμενη χρονιά, με τη συμμετοχή της Λιβύης. Ο προϋπολογισμός της Frontex έχει διπλασιαστεί και ανέρχεται στα 70 εκατομμύρια ευρώ για το 2008. Σε αντάλλαγμα, η ΕΕ προσέφερε στην Τρίπολη ένα σύστημα επιτήρησης των νοτίων συνόρων της. Σύμφωνα με τη μυστική αναφορά του Frontex, η Λιβύη ζήτησε 12 αεροσκάφη, 14 ελικόπτερα, 240 SUV, 86 φορτηγά, 80 φορτοεκφορτωτές, 70 λεωφορεία, 28 νοσοκομειακά οχήματα, 12 συστήματα ελέγχου ραντάρ, 10 πλοία, 28 μηχανοκίνητα περιπολικά σκάφη, 100 λέμβους.
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ
Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει πόσες ζωές αφανίζονται κάθε χρόνο στη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό, μαζικούς τάφους της Ευρώπης-φρούριο. Τα πτώματα μαζεύονται με την απόχη. Στο Νιτζάρ στην Αλμέρια της Ισπανίας οι ψαράδες του La Pastora ψάρεψαν τα κορμιά τεσσάρων ανθρώπων τις πρώτες εβδομάδες του Οκτωβρίου. Στις 25 Οκτωβρίου, μια άλλη ισπανική ψαρόβαρκα περιμάζεψε μια πιρόγα που βολόδερνε κοντά στο Κάπο Βέρντε. Μόνον ένας από τους επιβάτες ανέπνεε ακόμα, εξουθενωμένος, ανάμεσα σε επτά νεκρά κορμιά. Άλλοι πενήντα συνεπιβάτες είχαν χαθεί στα κύματα, σε κάποιο σημείο της διαδρομής των 300 μιλίων από τη Σενεγάλη απ' όπου είχαν αναχωρήσει. Οι θαλάσσιοι δρόμοι μακραίνουν συνεχώς, ώστε να αποφεύγονται οι περιπολίες της ευρωπαϊκής Frontex στις αφρικανικές ακτές. Μακραίνουν και γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες. Οι ισπανικοί αρχές λένε ότι δεν ξέρουν τίποτα, αλλά 150 οικογένειες θρήνησαν σε ομαδική κηδεία τους 150 γιους τους στις 19 Οκτωβρίου στην Κόλντα της Σενεγάλης, που πέθαναν όταν ναυάγησε η υπερφορτωμένη λέμβος στην οποία είχαν επιβιβαστεί για να φύγουν από τη χώρα. Κατά τους πρώτους μήνες του 2007, τα θύματα κοντά στις ακτές των Κανάριων Νήσων ήταν τουλάχιστον 444, συμπεριλαμβανομένων 392 αγνοουμένων. Στα 2006 τα θύματα στο αρχιπέλαγος ήταν τουλάχιστον 1035. Οι αφίξεις στις ακτές μειώθηκαν κατά 75%. Οι άνθρωποι όμως εξακολουθούν να πεθαίνουν. Και στο Μαρόκο, το κυνήγι συνεχίζεται.
ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΑ ΚΡΑΤH
Τον Οκτώβριο, οι μαροκινές αρχές επαναπάτρισαν τουλάχιστον 457 δυτικοαφρικανούς από το αεροδρόμιο της Ντάκλα. Τη νύχτα της 25ης προς την 26η Οκτωβρίου εκατό μετανάστες και πρόσφυγες συνελήφθησαν σε μια μαζική αστυνομική επιχείρηση στο Ραμπάτ και απελάθηκαν στην Ουίντα, στα σύνορα με την Αλγερία. Η Αλγερία κινδυνεύει να γίνει άλλη μια μεγάλη φυλακή στις πύλες της Ευρώπης-φρούριο. Μεταξύ 2000 και 2007 συνελήφθησαν τουλάχιστον 40.000 μετανάστες από 54 διαφορετικές εθνικότητες, φυλακίστηκαν χωρίς δίκη και κρατήθηκαν σε απάνθρωπες συνθήκες. Την ίδια περίοδο, η Αλγερία απέλασε τουλάχιστον 27.500 μετανάστες, εγκαταλείποντας τους περισσότερους στην έρημο, στα σύνορα του Νίγηρα και του Μάλι. Άντρες και γυναίκες, πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες, ενήλικες και παιδιά, εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν απελαθεί επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες στην ακριτική όαση της Τινζαουατίν, σύμφωνα με την αναφορά για την Αλγερία που δημοσίευσε πρόσφατα η Fortress Europe και η Aracem (Association des refoules d' Afrique centrale au Mali).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Στην τελευταία αναφορά της γερμανικής ΜΚΟ ProAsyl με την ομάδα δικηγόρων για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών καταδεικνύεται η σοβαρότητα της κατάστασης στην Ελλάδα: Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες ξυλοκοπούνται και βασανίζονται σε κέντρα κράτησης στη Λέσβο, τη Σάμο και τη Χίο, γίνονται μαζικές απελάσεις, οι αιτήσεις για άσυλο, αν προλάβουν να κατατεθούν, δεν γίνονται δεκτές. Εκατό μετανάστες έδωσαν συνέντευξη στη ΜΚΟ μεταξύ 12 Ιουλίου και 14 Αυγούστου 2004 στη Λέσβο, τη Σάμο και τη Χίο και μίλησαν για την απάνθρωπη μεταχείρισή τους, που περιλάμβανε γρονθοκοπήματα, εικονικές εκτελέσεις, ηλεκτροσόκ… Οι συνθήκες κράτησης είναι απαράδεκτες. Η UNHCR έκλεισε το αποτρόπαιο κέντρο κράτησης στη Σάμο στις 5 Οκτωβρίου.ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στην Ιταλία και την Ισπανία, στην Ελλάδα οι αφίξεις των μεταναστών από θαλάσσης αυξάνονται. 4.500 άτομα συνελήφθησαν από την ελληνική λιμενική φρουρά κατά τους πρώτους οκτώ μήνες του 2007, σε σύγκριση πρς τον μέσο όρο των 3.000 ατόμων τα προηγούμενα χρόνια. Σε οκτώ μήνες 2.404 μετανάστες έφτασαν στις ακτές της Σάμου, ενώ το 2006 ο συνολικός αριθμός ήταν 1.580 και το 2005 αντίστοιχα 455. Το ελληνικό λιμενικό προσπαθεί συστηματικά να ανακόψει την προσέγγισή τους και τους καταδιώκει μακριά από τα ελληνικά χωρικά ύδατα προς τις ακτές της Τουρκίας. Ανεξάρτητα από το αν θα επιβιώσουν ή όχι, συχνά εγκαταλείπονται σε έρημες ακτές ή αφήνονται στην τύχη τους στην ανοιχτή θάλασσα. Οι μετανάστες που συλλαμβάνονται στο Αιγαίο αποστέλλονται στον Έβρο, στα σύνορα με την Τουρκία και από κει απελαύονται. Η άρνηση ασύλου είναι συστηματική. Μόνον σε 27 μετανάστες παρασχέθηκε προσφυγικό άσυλο ή ανθρωπιστική προστασία από τις 13.345 αιτήσεις που κατατέθηκαν τους πρώτους επτά μήνες του 2007. Με άλλα λόγια, δεκτό έγινε το 0,2% των αιτήσεων. (Το 2006 το ποσοστό αποδοχής των αιτήσεων ήταν 2%.) Όλοι οι υπόλοιποι απελάθηκαν στην Τουρκία.
ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΥΡΙΩΝ
Η συμφωνία επανεισδοχής (δηλαδή επαναπροώθησης από την Ελλάδα πίσω στην Τουρκία) υπογράφτηκε το 2001. Από το 2002 μέχρι τον Νοέμβριο του 2006 η Ελλάδα ζήτησε από την Τουρκία να δεχτεί την επαναπροώθηση 23.689 συλληφθέντων μεταναστών. Επισήμως η Τουρκία δέχτηκε τους 2.841. Οι υπόλοιποι απλώς αφέθηκαν στα σύνορα. Σύμφωνα με την τουρκική κυβέρνηση τουλάχιστον 11.993 απ' αυτούς εγκαταλείφθηκαν στην Τουρκία από το 2002 από τους Έλληνες συνοριοφύλακες, εκ των οποίων οι 3,047 το 2006. Μία ιρακινή που έδωσε συνέντευξη στην ProAsyl είπε: “Στις 20 Μαρτίου 2007, γύρω στις 4 το πρωί η αστυνομία μας πήρε όλους και μας φόρτωσε σε ένα λεωφορείο. Μας οδήγησαν σ' ένα ποτάμι, όπου περίμεναν γύρω στους 150 πρόσφυγες από το Ιράκ, τη Σομαλία, την Ερυθραία, την Αλγερία, το Ιράν κ.ο.κ. Η αστυνομία μας χώρισε σε ομάδες των 20 με 30 ατόμων και μας ανάγκασε να επιβιβαστούμε σε βάρκες. Μας φέρανε στην άλλη πλευρά του Έβρου, την τουρκικοί. Εκεί μας παρέλαβαν οι Τούρκοι αστυνομικοί και μας έκλεισαν στη φυλακή”.
ΑΣΦΑΛΗΣ ΤΡΙΤΗ ΧΩΡΑ
Εδώ και πολλά χρόνια, η Ευρώπη επαναπροωθεί στην Τουρκία Κούρδους της Τουρκίας και Ιρακινούς και τώρα η Ισταμπούλ έδωσε την άδεια στον στρατό να βομβαρδίζει θέσεις εξεγερμένων κουρδικών χωριών στο Ιράκ. Τα νούμερα δεν αφήνουν περιθώρια για αμφιβολίες. Το 2006 1415 Ιρακινοί έκαναν αίτηση για πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα και στο πρώτο μισό του 2007 ο αριθμός ανήλθε στους 3483. Κανείς απ' αυτούς όμως δεν αναγνωρίστηκε ως πρόσφυγας. Πού είναι άραγε τώρα; Κάποιοι κατάφεραν να κρυφτούν στα τουριστικά φερυμπότ προς τα ιταλικά λιμάνια του Μπάρι και της Ανκόνα, άλλοι τριγυρνούν στην Αθήνα χωρίς χαρτιά. Η πλειοψηφία τους όμως έχει πάρει το δρόμο του αναγκαστικού “επαναπατρισμού”. Σύμφωνα με την Ελληνική Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, τουλάχιστον τρεις ομάδες των 40 Ιρακινών επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία κατά τους πρώτους πέντε μήνες του 2007. Η UNHCR προσθέτει ότι 135 Ιρακινοί που στάλθηκαν πίσω στην Τουρκία, προωθήθηκαν τον Ιούλιο από την Τουρκία στο Ιράκ.
ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΝΤΑΙ
Στις 20 Αυγούστου 2007 ο 21χρονος νιγηριανός Φέστους Οκέυ έχασε τη ζωή του υπό άγνωστες συνθήκες, ενώ κρατείτο σε αστυνομικό τμήμα της Ισταμπούλ Και στις 15 Οκτωβρίου, 61 Πακιστανοί που είχαν απελαθεί από την Τουρκία κατέληξαν στο Ισλαμαμπάντ. Από τον Μάιο έχουν επαναπροωθηθεί στο Πακιστάν 1500 Πακιστανοί. Δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι δεν θα αντιμετώπισαν προβλήματα κατά την επιστροφή τους σε μια χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης από την οποία είχαν προσπαθήσει πάση θυσία να αποδράσουν. Και οι τουλάχιστον 161 μετανάστες που επεστράφησαν στην Ελλάδα από την Ιταλία (Μπάρι και Ανκόνα) τον Οκτώβριο του 2007, μάλλον θα επαναπροωθηθούν στην Τουρκία. 89 απ' αυτοόυς ήταν Ιρακινοί και 41 Αφγανοί.
ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΚΥΠΡΟΣ
Στην Κύπρο, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τον Μάιο του 2004, διαμένουν αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον 12.000 άνθρωποι που ζητούν άσυλο. Στα 2006 οι αιτήσεις ήταν 3778, δηλαδή 378% παραπάνω απ΄όσο το 2005. Μόνο 300 άτομα έχουν άδεια παραμονής και εργασίας. Προέρχονται από τη Συρία, το Πακιστάν, το Ιράν και την Αφρική. Έχουν ταξιδέψει κρυμμένοι στα αμπάρια αιγυπτιακών και τουρκικών εμπορικών πλοίων που τους άφησαν σε περιοχή που ελέγχουν οι τουρκοκυπριακές αρχές. Κατόπιν πέρασαν την πράσινη γραμμή και χωρίς χαρτιά εισήλθαν σε έδαφος ελληνοκυπριακό. Πολλοί απ' αυτούς κρατούνται, συχνά για χρόνια, σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Ο ΠΥΡΓΟΣ
Για εξέγερση σε φυλακή της Λευκωσίας μιλούν ορισμένες πρόσφατες αναφορές, σύμφωνα με τις οποίες έξι Ιρανοί κι ένας Αφγανός πέρασαν τέσσερεις μέρες σκαρφαλωμένοι στον πύργο της δεξαμενής του νερού της φυλακής με αίτημα να εξεταστούν οι αιτήσεις τους για άσυλο. Ορισμένοι από τους κρατούμενους μετανάστες έχουν περάσει ήδη τέσσερα χρόνια μέσα στη φυλακή. Σε άλλη φυλακή, στο νότιο λιμάνι της Λεμεσσού, ένας μετανάστης επιχείρησε να αυτοκτονήσει μετά την βίαιη καταστολή από την αστυνομία της απεργίας πείνας που είχαν οργανώσει κρατούμενοι μετανάστες.Η Κύπρος λέει ότι εξελίσσεται σε μία νέα πύλη εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι όμως ήδη ένα νέο φυλάκιο της Ευρώπης-φρούριο.